به گزارش صبا، پرویز فلاحی پور از جمله بازیگران پرسابقه
تئاتر و تلویزیون به شمار می رود. وی تاکنون در کارهای متعددی ایفای نقش کرده است اما
شاید بتوان گفت که ایفای نقش «یاور» در سریال «شب دهم» باعث شد که او به چهره
ای شناخته شده میان مردم تبدیل شود. وی در مجموعه های تلویزیونی متعددی از جمله فردا دیر است، کلانتر، روشن تر از خاموشی،
نسیم رویا، اگه بابام زنده بود، مرد هزار چهره، آخرین دعوت و… حضور داشته است، امّا
نمی توان به کارنامه هنری پرویز فلاحی پور اشاره کرد و سریال «دلنوازان» ساخته سعید سهیلی زاده را از یاد
برد. این سریال هم اکنون از شبکه آی فیلم ۲ برای
مخاطبان تاجیکستانی و افغانستانی این کانال در حال پخش است. به همین بهانه درباره این سریال با او گفتگویی داشته باشیم که در ادامه می خوانید.

*وقتی سریال «دلنوازان» برای اولین بار پخش شد آن
چیزی که پیش بینی می کردید، شده بود؟

-به نظر من این سریال تا قسمت های ۱۶ و ۱۷ خیلی
خوب پیش رفت امّا بعد از این قسمت ها تعدد شخصیت ها و اضافه کردن شخصیت
های جدید باعث شد که نتیجه کار خیلی خوب نباشد. در واقع هر شخصیتی که در یک داستان
وجود دارد دارای یک فایل مخصوص به خود است و نمی توان اواسط قصه شخصیت هایی را اضافه
کرد و انتظار داشت که مردم آن ها را بپذیرند. شخصیت ها باید در قصه
زندگی کنند و مردم با آن ها خو بگیرند. اگر این طور نباشد، بینندگان دچار نوعی سردرگمی
می شوند و در نهایت ممکن است که از دیدن سریال صرف نظر کنند. از سوی دیگر، ممکن است
این تصور برای آنان به وجود بیاید که فریب خورده اند. به هر حال، نظر شخصی من این است
که این سریال تا اواسطش خوب بود اما از یک جایی به بعد آنقدر شخصیت های جدید به داستان
اضافه شد که حس خوبی به بیننده منتقل نکرد. با این حال و در مجموع، «دلنوازان» سریال
قابل دفاعی است و نقاط قوت خاص خودش را دارد.

*و نقاط قوت این سریال از نظر شما چیست؟

– از نقاط قوت این سریال می توان به سوژه خوبش اشاره کرد. در این سریال
پدری را داریم که فرزندش را رها کرده و فرد دیگری او را بزرگ کرده است. نکته جالب اینکه
ناپدری این پسر بیشتر از پدر واقعی اش برایش دلسوز است. از این نظر سوژه جذابی را در
این سریال داشتیم امّا پرداخت سوژه موضوع مهم و زمان بری است. فکر می کنم دلنوازان
به نوعی درگیر دستپاچگی شد و به همین دلیل کمی از آن چیزی که تصورش را می کردیم فاصله
گرفت و به آن خوبی که فکر می کردیم، نشد.

*همانطور که گفتید در این سریال شاهد هستیم
که ناپدری «بهزاد» از پدر واقعی خودش برای او دلسوزتر است، این موضوع چقدر می تواند
برای بیننده باورپذیر باشد؟

-من به عنوان بازیگر و آقای سهیلی زاده به عنوان
کارگردان سعی خودمان را کردیم که این موضوع برای بیننده باورپذیر شود و قصه آن طور
که می خواهیم در بیاید. در نشستی هم که در آخر کار با آقای ضرغامی رییس وقت سازمان
صداوسیما داشتیم، ایشان عنوان کردند که سریال بیننده خوبی داشته است اما از اواسط کار
مخاطبان به دلایلی که گفتم افت کرده اند.

تصور می کنم که
تعلیق تا یک حدی خوب است. اینکه ما در سریال ها موضوع اصلی را در تعلیق قرار دهیم و
بیننده را با داستان همراه کنیم و منتظر بگذاریم، بر جذابیت کار می افزاید امّا این
تعلیق نباید بیش از حد طول بکشد، زیرا باعث دلسردی بیننده می شود.

*مخاطبان «دلنوازان» بیشتر از کدام رده سنی بودند؟

-قشر جوان این سریال را دنبال می کردند.
امّا در میانسالان و حتی افراد کهنسال هم کسانی بودند که این کار را می دیدند. با وجود
اینکه مشکلاتی برای سریال پیش آمد، امّا من کار را خیلی دوست داشتم و به نظرم کار قابل
دفاعی است. شاید دستپاچگی ای که در این کار پیش آمد تقصیر هیچ کسی نبود. مشکل اصلی
این بود که فیلمنامه همزمان با تصویربرداری نوشته و کار ضبط می شد. این طور کار کردن
واقعاً سخت است به ویژه برای نویسنده مشکل ایجاد می شود، زیرا فشار زیادی را باید
متحمل شود. اولاً که پیشنهادهایی مطرح می شود که او باید مدنظر داشته باشد از سوی دیگر
حجم زیاد کار است که به موقع باید آماده شود.

*از جذابیت های نقش «جهان» برایمان بگویید.
چرا ایفای این نقش را قبول کردید؟

-جهان رابطه جالبی با خانواده و محیط پیرامونش
داشت. او فردی بود که سعی می کرد بر همه چیز مسلط باشد و به همه و به ویژه به افراد
خانواده اش محبت کند. از طرف دیگر این شخصیت باید خیلی از چیزها را پنهان می کرد و
چیزی را درباره نقشش لو نمی داد. به همین دلیل است که در اواسط داستان بیننده به این
فکر می افتد که شاید آدم منفی داستان همین جهان است و پدر اصلی بهزاد راست می گوید
اما در نهایت مشخص می شود که بیننده به اشتباه افتاده است. این فراز و فرودهای شخصیت
جهان برایم جالب و جذاب بود. به هر حال ما تمام تلاشمان را کردیم که کار خوب و قابل
قبولی ارائه دهیم. امیدوارم افغانستانی ها و تاجیکستانی ها از دیدن این سریال لذت ببرند
و دوستش داشته باشند.

شهربانو جمعه پور