به مدد پیشرفت کوتاهمدت تکنولوژی حال دیگر هر شهروند بهتنهایی رسانهای مستقل است.
به مدد پیشرفت کوتاهمدت تکنولوژی حال دیگر
هر شهروند بهتنهایی رسانهای مستقل است. در این میان هنرمندان عرصههای مختلف بهواسطه
وجود فضای مجازی، اخبار و مطالب خود را در صفحاتی چون اینستاگرام و توئیتر منتشر
میکنند و با وسیله با طرفدارانشان ارتباطی مستقیم دارند و هر از گاهی درباره
موضوعات مختلف نظر میدهند. این روند با همه حاشیههایش بستر مناسبی برای فرهنگسازی
در عرصههای مختلف است. در همین راستا گاه شاهد اعمال خیرخواهانه از سوی برخی هنرمندان
هستیم که در جای خود ستودنی و قابل تقدیر است؛ بهطور مثال کمک مالی به یک بیمار
بیبضاعت یا جمعآوری مبلغی برای آزادسازی زندانیان جرایم خاص، ازجمله فعالیتهای
مثبتی هستند که در فضای مجازی صورت میگیرد. اما این همه ماجرا نیست. بهجز
سلبریتیهای خیرخواه و انساندوست، هستند اشخاصی که با سوءاستفاده از جایگاه خود
اعتماد طرفدارانشان را به بازی میگیرند و با انتشار پستی احساسی و ظاهرا انسانی
اقدام به جمعآوری مبالغ سنگین میکنند و درنهایت آن مبلغ را در جهت مصارف شخصی
به نفع خود ضبط میکنند. لذا لازم است مرجعی برای رسیدگی به اعمال خیرخواهانه
وظیفه نظارت بر فعالیتهای اینچنینی را به عهده گیرد و علاوه بر مدیریت اعمال
خیرخواهانه هنرمندان، نسبت به تخلفهای گاهبهگاه، اقدامات قانونی را به کار
ببندد تا به این ترتیب شاهد کلاهبرداریها و فرصتطلبیهای مجرمانه و غیرانسانی
برخی افراد مشهور نباشیم.