در سریال «مینو» به موضوع جدیدی توجه کردیم! | پایگاه خبری صبا
امروز ۱۰ فروردین ۱۴۰۳ ساعت ۱۳:۲۴
مهدی همایونفر؛ تهیه‌کننده سریال «مینو» در گفت‌وگو با «صبا»:

در سریال «مینو» به موضوع جدیدی توجه کردیم!

قصه سریال «مینو» درباره زندگی سه قهرمان به نام مینو، عماد و رضا است که درگیر حوادث پیش از انقلاب می‌شوند و تا شروع جنگ تحمیلی درگیری‌‌‌هایی دارند.

به گزارش  «صبا»، سریال بیست‌‌وهفت قسمتی «مینو» به تهیه‌کنندگی
مهدی همایونفر و کارگردانی امیرمهدی پوروزیری یکی از آثار جدید شبکه اول سیماست که
به‌تازگی به روی آنتن رفته و بازیگرانی چون پروانه معصومی، سیاوش طهمورث، محمود
پاک‌نیت و عباس غزالی در آن ایفای نقش می‌کنند.

قصه سریال «مینو» درباره زندگی سه قهرمان به نام مینو، عماد
و رضا است که درگیر حوادث پیش از انقلاب می‌شوند و تا شروع جنگ تحمیلی درگیری‌‌‌هایی
دارند. درواقع می‌توان گفت سریال «مینو» روایتی از عشق، خیانت و انتقام است که
ناگهان با شروع جنگ شکل دیگری پیدا می‌کند و جای همه چیز و همه کس عوض می‌شود.

مهدی همایونفر که پیش از فعالیتش در عرصه تلویزیون تهیه
فیلم مطرحی چون «اتوبوس شب» ساخته کیومرث پوراحمد را به عهده داشته و سریال «جلال‌الدین»
به کارگردانی شهرام اسدی و آرش معیریان را نیز تهیه و تولید کرده، درباره چگونگی
ساخت سریال «مینو» با «صبا» گفت‌وگو کرد.

شما فعالیت در سینما را خیلی محکم آغاز کردید،
اما فعالیتتان در آن عرصه ادامه پیدا نکرد و پس از فیلم سینمایی «اتوبوس شب» اثر
دیگری را تهیه نکردید. دلیل کم‌کاریتان در عرصه سینما چیست؟

به نظرم طی ده-پانزده سال گذشته ذائقه مخاطب سینما تغییر
کرده است. سینمای فعلی متکی به بودجه گیشه است و در حال حاضر و به‌طور معمول، طیف
قبلی مخاطبان به سینما نمی‌روند و طیف جدیدی به دیدن آثار روی پرده می‌پردازند و
علاقه‌شان به آثاری است که آن‌ها را به‌عنوان طنز می‌شناسند که البته آن آثار از
جنس طنز نیستند. به هرحال سینمای فعلی را نمی‌توان سینمایی جدی و اندیشمندانه
دانست زیرا چنین آثاری کمتر تولید می‌شوند.

تولید آثار سطحی چقدر روی ذائقه مخاطب تاثیر می‌گذارد
آن را تنزل می‌دهد؟

روندی که طی ده-پانزده سال گذشته به‌سرعت طی شده این است که
عملا مخاطبان جدی سینما را از دست داده‌ایم. آن مخاطبان می‌توانستند با حضورشان به
سینمای اندیشمند و اهل تفکر کمک کنند. به هرحال آثاری که به قول خودتان سطحی هستند
و نمی‌توان آن‌ها را طنز نامید به مذاق مخاطبان فعلی سینما خوش می‌آیند. در صورتی‌که
همان آثار سطحی باعث تلف شدن وقت مخاطب می‌شوند و او در این راستا چیزی نصیبش نمی‌شود
و پس از بیرون آمدن از سینما و دیدن فیلم، تفاوتی با قبلش ندارد.

اما سینما به افرادی چون شما که دغدغه جنگ
دارید نیاز دارد و اگر توجه کنید ژانر جنگ یا سینمای دفاع مقدس، به گونه‌ای مهجور
تبدیل شده است. احساس نمی‌کنید سینمای جنگ بدون وجود افرادی چون شما آسیب‌‌های بیشتری
می‌بیند؟

آسیبی و لطمه‌ای که می‌گویید به سینمای جنگ وارد شده است. سینمای
جنگ به آدم‌های مطلع و آشنا و اشخاصی که زیر و بم جنگ را بدانند نیاز دارد تا درنهایت
متن‌‌ها و فیلمنامه‌‌های قابل قبولی نوشته و درنهایت تولید شوند. سینمای جنگ باید
از سوی بخش‌های مختلف حمایت شود، زیرا تولید آثار جنگی نسبت به دیگر گونه‌‌ها بسیار
گران تمام می‌شود. هزینه تولید و بیمه فیلم‌های جنگی بسیار بالاست و نسبت به آثار
معمولی بودجه بسیار بیشتری می‌خواهد.

یعنی آثار جنگی از سوی مراکز دولتی حمایت نمی‌شوند؟

متاسفانه حمایت‌‌های جنبی که قبلا بیشتر بود، الان وجود
ندارد. در حال حاضر بخش‌های مرتبط و ذی‌ربط از ژانر جنگ حمایت ‌نمی‌کنند. اغلب
تصور می‌کنند مراکزی مثل سپاه باید از تولید آثار جنگی حمایت کند در صورتی که
مسئولیت اول سپاه این نیست و اگر هم حمایت کند، آن حمایت نمی‌تواند گسترده باشد.
اگر می‌توانید از آثاری نام ببرید که طی ده سال گذشته توسط مراکز ذی‌ربطی چون
بنیاد سینمایی «فارابی» حمایت شده‌اند.

قطعا تعداد این آثار بسیار بسیار کم است. اگر
حمایتی هم بوده به‌طور مستقیم نبوده است.

بله، همین‌طور است و حمایت‌‌های موجود پراکنده و کم بوده‌اند.
بنا به همین دلایل است که ژانر دفاع مقدس بدون متولی مانده و فیلمسازان در این عرصه فعالیت نمی‌کنند.

به‌جز تولید آثار جنگی که دغدغه شماست، قصد
دارید در آینده به تولید چه آثار سینمایی و تلویزیونی بپردازید.

مدتی است با چندنفر از دوستان نویسنده به مسائل دینی و
مذهبی می‌پردازیم و قصد داریم این موضوعات را به سینما وارد کنیم؛ تا مخاطبان به
دیدن این‌گونه آثار ترغیب شوند.

البته این بخش از سینما نیز بسیار خالی است و
در زمینه تولید آثار معناگرا نیز روندی نزولی را طی کرده‌ایم. موافقید؟

بله، همان‌طور که گفتم سینما طی دهه‌‌های گذشته، سراشیبی
تندی را به سمت تولید آثار نازل طی کرده است.

چه شد که به تلویزیون آمدید و تهیه و ساخت
سریال «مینو» را به عهده گرفتید و برای به پخش رساندن آن چه روالی را طی کردید؟

دوسال‌ونیم از آغاز این پروسه گذشته و دلیلش سختی‌‌هایی است
که در تولید آثار جنگی وجود دارد. تصویب و جذب سرمایه‌گذار بسیار زمان‌بر بود و
طول کشید.

مگر صداوسیما سرمایه تولید سریال «مینو» را
تامین نکرد؟

صداوسیما بخش کمتری از سرمایه تولید را تامین کرده است.
سازمان هنری رسانه‌ای اوج و بنیاد روایت فتح بودند که از سریال حمایت کردند تا درنهایت
این اثر به مرحله تولید برسد. اگر توجه کنید آرم و لوگوی سازمان اوج و بنیاد روایت
فتح را در ابتدای اثر می‌بینید.

تولید سریال «مینو» چقدر طول کشید؟

اخذ مجوزهای لازم در مرحله پیش‌تولید زمان زیادی از ما گرفت
و تولید و فیلمبرداری سریال حدودا هشت ماه طول کشید تا درنهایت به مرحله پس
تولید رسیدیم.

تا آن‌جا که خبر دارم تولید سریال «مینو»
پارسال به پایان رسید و گویا پخش اثر با تاخیر مواجه بوده است، درست است؟

بله، همین‌طور است. با این‌که پس‌تولید و صداگذاری و ساخت
موسیقی خیلی طول کشید، اما با این حال تقریبا از اوایل سال امکان پخش وجود داشت و
می‌شد اثر را خرداد یا تیرماه روانه آنتن کرد.

چرا این اتفاق نیفتاد؟

تلویزیون در آن مقطع رغبتی به پخش سریال نداشت و طبیعا این
روند با تاخیر مواجه شد.

اما به هرحال تلویزیون می‌تواند هم در زمینه
تولید و هم در زمینه پخش آثار جنگی موثرتر عمل کند.

تلویزیون نیز مشکلات خاص خودش را دارد. به‌طور مثال بخشی از
منابع درآمد تلویزیون از راه پیام بازرگانی تامین می‌شود و این بخش وابسته به این
است که سریال‌های پربیننده به روی آنتن بروند. سریال‌های پربیننده نیز به‌طور متداول
موضوعاتی خانوادگی و به‌روز دارند و تا حدودی نیز نازل هستند تا مخاطب با آن‌ها ارتباط
برقرار کند. معمولا آثار جنگی و تاریخی مخاطبان کمتری دارند و تلویزیون نیز برایش
سخت است که در این بخش سرمایه‌گذاری کند.

سازمان هنری رسانه‌ای اوج چقدر در تولید اثر
شما را حمایت کرده است؟

اوج سرمایه‌گذار اصلی سریال بود و اگر حمایت این سازمان
نبود سریال به مرحله تولید نمی‌رسید.

فیلمنامه سریال «مینو» چه ویژگی‌‌هایی داشت که
شما را ترغیب کرد آن را تولید کنید؟

تولید آثار دفاع مقدس مردمی آن‌هم در عرصه مقاومت شهری به‌خصوص
در شهرهایی چون خرمشهر و چند شهر محدود دیگر از اهمیت بالایی برخوردار است و چند
ویژگی دارد. اول این‌که در این بخش‌ها برخلاف عملیات‌‌های مردانه‌ای چون «کربلای۵»
زن و مرد حضور دارند. اگر توجه کنید، عملیات‌‌هایی چون «کربلای۵» کاملا مردانه
هستند و زن‌ها در آن‌ها حضور جدی ندارند زیرا زن‌ها در خطوط مقدم و در صحنه نبرد
نبودند. اما در آغاز جنگ حضور مردم و خانواده‌‌ها پررنگ بود. نکته دوم این‌که در
شهرها آماده جنگ نبودیم و به‌لحاظ معنایی آغازگر و هجوم‌برنده نبودیم، بلکه دفاع‌کننده
بودیم و در شهرها مقاومت می‌کردیم. بنا به همین دلایل بر آن شدیم به موضوع آغاز
جنگ و حوادث آن مقطع بپردازیم.

سریال «مینو» با آثار مشابه چه تفاوت‌‌هایی دارد؟

سریال «کیمیا» ساخته آقای جواد افشار نیز به مقاطع ابتدایی
جنگ می‌پردازد. اما ما در سریال «مینو» به موضوع جدیدی توجه کردیم و برخلاف تصور
کمتر به آن پرداخته شده است. دشمن که در جنگ نقشی تهاجمی داشت و قرار بود حمله‌کننده
باشد از یک سال قبل در جبهه‌‌های‌های خودش مقدمات جنگ را آماده کرده بود و این در
حالی بود که ما در غفلت به‌سر می‌بردیم. دشمن تعداد زیادی از نیروهای اطلاعاتی‌‌اش
را به ایران و خطوط مقدمی که بعدها به صحنه نبرد تبدیل شد اعزام کرده بود و آن‌ها در
مدت زمانی طولانی به شناسایی پرداختند تا به این ترتیب شرایطی فراهم شود که مردم
احساس ناامنی کنند و از مناطق مرزی دور شوند. سریال «مینو» برخلاف سریال‌های مشابه
به این موضوعات می‌پردازد.

سریال «مینو» می‌توانست به فیلمی سینمایی تبدیل
شود. به این موضوع فکر کرده بودید؟

موضوع بسیار وابسته به زمان بود یعنی پرداختن به آن زمانی
طولانی می‌طلبید، لذا تصمیم گرفتیم آن را به‌صورت سریال تولید کنیم. البته در همان
مقطع که با بنیاد فارابی مذاکراتی داشتیم اگر مسئولان ذی‌ربط اظهار علاقه می‌کردند
طبیعأ اثر را به‌صورت سینمایی می‌ساختیم، اما زمینه برای جلب حمایت مراکز دولتی و درنهایت
تولید آثار دفاع مقدس فراهم نیست.

چه شد که آقای امیرمهدی پوروزیری را به‌عنوان
کارگردان انتخاب کردید؟

ایشان جوانی فعال است و با سینما آشناست و در عرصه مستند‌سازی
تجربیات زیادی کسب کرده است. البته قبلا در چند پروژه با یکدیگر همراه بودیم و
نسبت به ایشان شناخت داشتم. دو سه سال پیش از تولید سریال «مینو»، تهیه‌کننده فیلم
مستند داستانی «در محاصره» بودم و ایشان کارگردانی اثر را به عهده داشتند و از آن‌جایی
که توانایی‌‌های روشنی در عرصه سینما دارند لذا ترجیح دادم که در سریال «مینو» نیز
با او همکاری کنم.

درنهایت از همکاری با ایشان راضی هستید؟

بله. امیرمهدی پوروزیری از کارگردان‌‌های آینده‌دار سینمای
ایران است و ان‌شاءاله به جمع فیلمسازان متعهد کشور بپیوندد.

طی این مدت بازخورد مخاطبان را نسبت به سریال
«مینو» چگونه دیده‌اید؟

به نظرم برای ارزیابی نظر مخاطبان کمی زود است و باید کمی
از پخش آن بگذرد.

و سخن آخر؟

از شما بابت این گفت‌وگو ممنونم.

وحید خانه‌ساز

هنوز دیدگاهی منتشر نشده است