او در ادامه بیان کرد: در جریان اکران فیلم «مادر قلب اتمی» به طرق مختلف خواستار شدم که وضعیت دخالت حوزه هنری در تعیین تکلیف مسائل فرهنگی کشور روشن شود. نمی‌گوییم حوزه هنری نهاد مطرودی است بلکه مورد تایید ما و اکثریت جامعه هم هست و آن را به‌عنوان نهادی که عامل به عمل سیاست‌گذاری‌‌های فرهنگی کشور است قبول داریم اما این فعالیت در عرصه سینما باید مطابق با موازینی باشد که در کشور وضع شده است. مردم حق دارند فیلمی را که مجوز اکران دارد را در همه سالن‌‌ها ازجمله سالن‌‌های حوزه هنری تماشا کنند چرا که این سالن‌‌ها متعلق به شخص نیست. حوزه هنری نهاد حقوقی است که این سالن‌‌ها را با بیت‌المال اداره می‌کند و از محل اداره آن پول درمی‌آورد و حقوق افرادش را می‌دهد. این‌که فیلم را اکران می‌کند و دیگری را نه، تبعیض قائل شدن است چرا که می‌گوید این فیلم با سلیقه‌‌های سازمانی و نهادی مدیران من همخوانی ندارد. چنین حرفی غلط است. مدیران حوزه هنری طبق سلیقه‌‌های شخصی خود برخورد می‌کنند و این سلیقه‌‌های شخصی بیشتر جنبه سیاسی دارد.

سید‌‌زاده با اشاره به عدم نمایش فیلم سینمایی «عرق سرد» در سالن‌‌های حوزه هنری گفت: گاهی حوزه فیلم سخیفی را اکران می‌کند چون می‌داند می‌فروشد و از محل درآمد آن می‌تواند هزینه‌‌هایش را تامین کند و اصلا هم کاری به معنویت و اخلاق ندارد. بارها پیش آمده چون فیلمی گیشه خوبی دارد و بازیگر گیشه‌ای دارد حوزه آن را اکران کرده حتی اگر به قیمت صدمه زدن به اخلاق خانواده باشد. از سویی دیگر فیلمی را که با سلیقه‌‌های سیاسی‌‌اش مطابقت ندارد را اکران نمی‌کند مثل فیلم «عرق سرد». این فیلم هیچ مشکلی ندارد و در رابطه با حقوق جامعه زنان صحبت می‌کند. از مقام معظم رهبری گرفته تا پایین‌ترین مسئول کشور معتقدیم در جامعه اسلامی ایرانی زن حق و حقوقی دارد. در این فیلم در رابطه با یکی از حقوق زنان صحبت شده است. چه دلیلی دارد که حوزه این فیلم را تحریم می‌کند؟ مگر این‌که بخواهد بگوید من این حق را برای جامعه زنان قائل نیستم که این مسئله بحثش فرق می‌کند. باید بگوید چرا قائل نیست؟ چرا که در تعارض با قوانین کشور، سیاست‌گذاری‌‌های فرهنگی و نفس حقوق زنان است.

این تهیه‌کننده سینما خواستار موضع‌گیری وزارت ارشاد شد و گفت: مدیران ارشاد نسبت به این موضوع منفعل عمل کردند، متاسفانه مسئولان به‌دلیل دوست داشتن پست‌‌ها و میزهایشان حرکت قانونمند و درخور شأن یک مدیر فرهنگی از بالاترین ارگان فرهنگی مملکت را در مقابل حوزه هنری انجام ندادند. باید با حوزه هنری شبیه به خودش رفتار کرد. انجمن صنفی تهیه‌کنندگان، شورای صنفی پروانه نمایش، وزارت ارشاد و… موظفند سالن‌‌های حوزه هنری را از دادن فیلم محروم کنند. تحریم، تحریم است. چه حوزه فیلم من را تحریم کند چه من به‌عنوان کسی که دارای حق و حقوقی هستم حوزه را تحریم کنم. من معتقدم باید با حوزه هنری مقابله به مثل کرد. آیا حوزه می‌پسندد یا عقب‌نشینی می‌کند؟ رفتار حوزه هنری اشتباه است، حق ندارند فیلمی را که برایش زحمت و هزینه صرف شده و چندین خانواده در طول مدتی از کنار آن زندگی می‌گذراند، مجوز ساخت و نمایش دارد را بنا به سلیقه حزبی و جناحی تحریم کنند. فکر کنید بر عکس این اتفاق بیفتد اگر حواله اکران برای سینماهای حوزه هنری صادر نشود آن وقت از کجا می‌خواهند هزینه‌هایشان را تامین کنند؟ اصلا حوزه هنری را چه به سینماداری؟ بیایند سالن‌‌ها را به اهل فن تحویل بدهند تا به‌وسیله مدیریت درست، از سینما در ایران، یک صنعت بسازیم. گوش شنوایی برای این حرف‌‌ها وجود ندارد، چرا؟ چون آقایان در جناح قدرت نشسته‌اند و به همین خاطر گوشششان به چیزی بدهکار نیست. هیچ نهاد ناظری بر آن‌ها نیز وجود ندارد و اساسا کسی توان برخورد با آن‌ها را ندارد مگر این‌که وزارت ارشاد و نهاد‌‌های فعال در عرصه سینما با این رفتار غیرقانونی حوزه هنری، قانونی برخورد کنند و تا زمانی که حوزه موضع خود را در برابر همه فیلم‌ها یکسان نکرده به آن فیلم ندهند.