وی ادامه داد: مردم اگر به هر بهانه و ترفندی به دیدن تئاتر بیایند و تئاتر جزو فرهنگ خانواده ها شود، اتفاق خوبی است. این رفتن به نمایش سینه به سینه و نسل به نسل منتقل می شود و در نتیجه خوبی شامل حال تمام اهالی تئاتر می شود. اگر دوستانی نمی توانند بازیگران چهره بیاورند در عوض می توانند کار عالی و درخشانی انجام دهند. ایده های نو و خلاقانه ای را در حوزه تئاتر به وجود آورند و تمرین خوب کنند. کاری فاخر تولید کنند که همه بگویند یک گروه جوانی که نام آشنا نیستند، خیلی نمایش شان خوب است.

فرجاد در ارتباط با تاثیر تبلیغات در تئاتر توضیح داد:درست است که تبلیغات بزرگ مجازی و سطح شهری خیلی تاثیر دارد، ولی تبلیغات دهان به دهان مخصوصا در بین کسانی که تئاتر می بینند خیلی مثمرثمر است. اینکه سالن های تئاتر هرچند غیر استاندارد روز به روز بیشتر می شود خوب است و امیدوارم استاندارد هم بشود. اینکه ما فکر کنیم ۱۵- ۲۰ روزه می توانیم کاری ببندیم و توقع اقبال عموم هم داشته باشیم قطعا این اتفاق نمی افتد. تئاتر یک کار گروهی و روح جمعی است. باید تمرین زیاد داشته باشد تا آدم ها همدیگر را بشناسند، هم نوا و هماهنگ شوند تا یک صدای خوبی از صحنه نمایش بلند شود. اگر این وحدت ایجاد نشود معلوم است که نتیجه ای نخواهد داشت. زمانی محمد مساوات را کسی نمی شناخت و بازیگرانش شناخته شده نبودند، انقدر کارهای ویژه، فاخر و تمرین زیاد انجام داد که اسم محمد مساوات یک بِرَند شد و بین مردم شناخته شد و دوستش دارند.