آلفرد هیچکاک، ۱۳آگوست
آخرین سال از قرن نوزدهم میلادی در لندن متولد شد و در ۱۹۸۰ در کالیفرنیا از دنیا رفت. همان‌طور که
محل تولد و فوت این کارگردان متفاوت است فیلم‌هایش نیز به دو دسته انگلیسی و آمریکایی
تقسیم می‌شوند که اگرچه در عمده آن‌ها مولفه‌‌های یکسانی وجود دارد اما توجه همیشگی
هیچکاک به مخاطبان فیلم‌هایش باعث شده تا تفاوت‌‌های ساختاری و محتوایی مختلفی را در
جزئیات آن‌ها شاهد باشیم چرا که مخاطب خونسرد و خشک و رسمی انگلیسی با مخاطب شلوغ و
ماجراجوی آمریکایی متفاوت است و این کارگردان به این مسئله توجه لازم را داشته است

هیچکاک معتقد بود که دو عنصر اصلی باید در فیلم‌ها وجود داشته باشد که
هر دو از حقوق تماشاگر است و یکی استفاده از بازیگران خوش‌قیافه و دیگری پایان خوش
داستان است.

قبل از هیچکاک فیلم‌های زیادی درست شدند که عنصر تعلیق در آن‌ها استفاده
شده و به‌خوبی هم به کار گرفته شده بود اما این استاد دلهره سینما نوعی از تعلیق را
به نام «تعلیق موازی» ابداع کرد که هنوز کاربردهای فراوانی در سینما دارد.

تریلرهای هیچکاک از آن‌رو معروفند که برای پیشبرد داستان تنها به معما
و گره‌افکنی و گره‌گشایی بسنده نمی‌کنند و این ماجراست که بار پیشبرد فیلم را بر عهده
می‌گیرد. از این‌روست که ویلیام آیریش نویسنده محبوب هیچکاک برای اقتباس می‌شود.

درحالی‌که کارگردانان دیگر از داستان‌‌های
نویسندگانی چون آگاتا کریستی یا جان دیکسون کار انگلیسی استفاده می‌کردند هیچکاک به‌دنبال
آیریش آمریکایی می‌رود چرا که ساسپنس مناسب خود را در نوشته‌‌های این نویسنده می‌بیند
و «پنجره عقبی» شاهد مثال آن است.

هیچکاک سلطان وحشت در سینماست اما به‌شدت شوخ‌طبع بود و جمله معروفی
با این مضمون دارد: انتقام چیز شیرینی است که چاق نمی‌کند.