البته همین محدودیت در خانواده باعث شد وی بهرغم اینکه بهسازهایی چون سنتور و کمانچه علاقهمند بود اما نیلبک را برگزید. زیرا نیلبک را میتوانست دور از چشم دیگران بنوازد. پدرش با شنیدن صدای سازش علاقهمند شد تا او را در کلاس موسیقی بنشاند.
محمدعلی لقاء از 14سالگی به نواختن فلوت پرداخت. سپس به رادیو رفت و با ارکستر کودکان همکاری کرد. مدت پنجسال در دانشکده هنرهای زیبا زیر نظر پرفسور توماس کریستیانداوید به فراگیری ساز ادامه داد.
او از سال ۳۷ در برنامههای تلویزیون اجراهای متعدد داشت و در سال ۵۰ بهعنوان هنرآموز موسیقی وزرات فرهنگ و ارشاد و هنر سابق استخدام شد. لقاء از سال ۵۰ تدریس را آغاز کرد و تا سال ۶۰ با ارکستر وزیری سازمان صداوسیما به رهبری فرهاد فخرالدینی همکاری کرد و سپس با ارکستر سمفونیک ملی تهران به رهبری حشمت سنجری همکاری کرد.
استاد در اينروزها كمتر كار ميكند، خودش در اين باره گفت: خودم بازنشسته وزارت ارشاد هستم. سالها در ارکستر ملی فلوت زدم؛ یعنی در حدود ۱۷-۱۸ سال ارکستر سمفونیک بودم تا زمانی که پایه مدرکم را در سال ۸۸ دادند. من تا این سال بهشدت فعال بودم. سفرهای زیادی میرفتم. مدام کار روی صحنه داشتم اما از زمانی که ارکستر ملی بهدلیل مشکلات بودجه تعطیل شد و وزارت ارشاد دیگر توانش را نداشت که برنامه را دوباره برقرار کند، من هم کمکار شدم. الان برنامهها بهصورتی است که اگر کاری داشته باشند، خبر میدهند و نوازندهها را جمع میکنند و با دو سه تا تمرین یک برنامهای اجرا میشود.
استاد بهرغم داشتن سنی بالاي هفتاد سال همچنان نيكو مينوازد و معتقد است يك نوازنده در دروه کهولت و سالمندی هم خلاقيت دارد و در این باره گفت: توان نوازنده با تجربه همراه میشود. من فکر میکنم در دوره سالمندی خلاقتر هم میشوند. چون میتوانند از تجربههایشان بهرهبرداری کنند. من از همسرم بهناز ذاکری مثال میزنم چون از نزدیک با کارش آشنا هستم و روند کارش را دنبال کردهام. او از پیشکسوتان و نوازندگان سنتور است اما مسئولان مربوط کارهایشان را پیگیری نمیکنند تا وارد مجموعه شوند.
او چند کتاب نوشته و چندین سیدی دارد. من میبینم که هنوز فعالیت و روحیه گذشتهاش را در زمینه موسیقی حفظ کرده و دارد. من او را مثال زدم چون ناظر کارهایش هستم.»
استاد از مدرسان خوبساز فلوت است و سالهاست كه به تربيت جواناني مي پردازد كه علاقهمند به اين ساز هستند. براي او آرزوي سلامتي و موفقيت داریم.