محمدرضا درویشی متولد سال ۱۳۳۴ در شیراز است. او پرداختن به موسیقی را در اوایل نوجوانی، 13 سالگی، آغاز کرد و در سال 57 از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد.
وی در آهنگسازی از استادمرتضی حنانه تاثیر پذیرفته و بعد از فارغ‌التحصیلی از دانشگاه، به آهنگسازی روی برخی از قطعات موسیقی محلی مناطق مختلف ایران، به‌خصوص مازندران روی آورده است.
پژوهش در موسیقی نواحی ایران از جمله تعلقات‌خاطر وی بوده است که حاصل آن برگزاری چندین جشنواره و همایش بود که می‌توان به مهم‌ترین آن‌ها از جمله جشنواره هفت اورنگ، آیینه و آواز، موسیقی حماسی(با همکاری واحد موسیقی حوزه هنری) و پنج دوره جشنواره موسیقی نواحی ایران در کرمان(با همکاری مرکز موسیقی وزارت ارشاد) اشاره کرد. «دائره‌المعارف سازهای ایران» شاخص‌ترین اثر تالیفی درویشی است که برنده جایزه نخست اتنوموزیکولوژی بنیاد جهانی این رشته در آمریکا شد.
از درویشی تالیفاتی چون «بیست ترانه محلی فارس»، «هفت اورنگ»، «نگاه به غرب»، «سنت و بیگانگی فرهنگی در موسیقی ایران»، «مقدمه‌ای بر شناخت موسیقی نواحی ایران»، «نوروزخوانی»، «دایره‌المعارف سازهای ایران(در دو جلد) و... منتشر شده است.
از آثار و آلبوم‌هایی که درویشی به‌عنوان آهنگساز در تولید‌شان همکاری داشته است می‌توان به «موسیقی مازندرانی» برای آواز و ارکستر و با صدای ابوالحسن خوشرو و نوراله علیزاده، «زمستان» برای آواز و ارکستر سمفونیک و با صدای شهرام ناظری، «موسم گل» برای آواز و ارکستر سمفونیک و با صدای ایرج بسطامی، «گنبد مینا» برای آواز و ارکستر و با صدای محمدرضا شجریان(کار مشترک با پرویز مشکاتیان)، «جان عشاق» برای آواز و ارکستر و با صدای محمدرضا شجریان(کارمشترک با پرویز مشکاتیان) و... اشاره کرد.
موسیقی فیلم هم از جمله علاقه‌مندی‌ها و فعالیت‌های هنری وی محسوب می‌شود. وی ساختن موسیقی فیلم‌هایی چون «کیسه برنج»، «شاعر زباله‌ها»، «آواز ناتمام» و... را برعهده داشته است.
تازه‌ترین فعالیت درویشی کار روی آثار عبدالقادر مراغی است که قرار شده در قالب یک کتاب و چند آلبوم به بازار موسیقی عرضه شود. آخرین کار درویشی ساختن موسیقی برای تئاتر بهرام بیضایی «به نام روز می‌گذرد یا افرا بود» که زمستان سال قبل در تالار وحدت اجرا شد.
