*شبکه نمایش vod سراسر حسن و مزایاست. از حفظ حقوق مالکیت اثر گرفته تا
دسترسی آسان فیلم‌ها و محصولات هنری برای کاربران. هم‌چنین صرفه اقتصادی که استفاده از این
محصولات دارند و منافع درخوری که برای صنعت فیلمسازی خواهد داشت از جمله مزایای
استفاده از سامانه نمایش vod خواهد بود.

*به غیر از نمایش فیلم‌های روز سینمای ایران و دنیا، امکان
استفاده از فیلم‌های مستند و کوتاه هم در این شبکه بدون هیچ واسطه برای مخاطبان
فراهم است و نیاز نیست مخاطب با دشواری به جست‌وجوی این فیلم‌ها بپردازد؛ لیست
کامل این فیلم‌ها در دسترس او در این شبکه قرار دارد.

*با راه‌اندازی این شبکه، مخاطب با شبکه‌ای عظیم از فیلم‌های
تاریخ سینمای ایران و دنیا مواجه می‌شود اما این نکته را باید در نظر داشت که در
سیستم vod دانلود
کردن فیلم وجود ندارد. در این سامانه وزارت مخابرات از طریق اینترانت ملی محصولات
را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد و حجم اینترنت کسی اشغال نمی‌شود.

*در دوره مدیریت اینجانب جلسات متعددی با کارشناسان مخابرات
برگزار کردیم چراکه تعدادی از ارگان‌ها ادعای مالکیت و مدیریت این شبکه را داشتند.
با پیگیری‌های فراوان و جلسات متعدد با آقای جنتی، وزیر فناوری و کارشناسان متعدد
در نهایت از طرف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و همچنین سازمان سینمایی تجمیع‌کنندگی
این مسئولیت به موسسه رسانه‌های تصویری واگذار شد.

سعید رجبی فروتن / کارشناس سینما و نمایش خانگی:

هنوز زیرساخت‌های حقوقی لازم برای امنیت این عرصه فراهم نشده است

۱٫همین که
وزارت ارشاد این دست و آن دست نکرد و مجوز فعالیت را به هفت شرکت برای راه‌اندازی
سرویس ویدئوی درخواستی(VOD) داد، جای شکر
دارد و باید آن را به فال نیک گرفت. بیم آن می‌رفت که در صورت تعلل ارشاد همین هفت
شرکت مثل اسلافشان سراغ سایر دستگاه‌ها بروند و با مجوز آن‌ها سری تو سرها
دربیاورند. البته تا زمانی که هفت شرکت مجاز کارشان را رسما شروع کنند، ارشاد باید
تکلیف شرکت‌هایی که طی یکسال گذشته ویدئوی درخواستی را کلید زده‌اند، روشن کند.
شرکت‌هایی که با تولید اپلیکیشن یا راه‌اندازی سایت از مشتریان دلبری می‌کنند.
مضافا که سایت‌های پرشمار دیگری در داخل و با استفاده از پهنای باند موجود، عناوین
مجاز و غیرمجاز را به‌صورت دوبله و زیرنویس در معرض دید و انتخاب کاربران قرار
داده‌اند. در مقررات اداری رسم بر این است که با وضع هر مقررات تازه‌ای شرکت‌ها و
اشخاص حقوقی موظف به انطباق خود با قوانین تازه هستند. با این فرض که احتمالا شرکت‌های
فعال کنونی از مخابرات، مرکز رسانه‌های دیجیتال، معاونت مطبوعاتی ارشاد و نیز مرکز
توسعه تجارت الکترونیکی وزارت صنعت، معدن و تجارت پروانه فعالیت دریافت کرده‌اند،
این عده باید به مصداق «ای دل صد دله دل یک دله کن» در برابر مقررات مصوب جدید
تمکین نشان دهند.

۲٫ پیشنهاد می‌شود وزارت ارشاد مجموعه ضوابط عمومی و
اختصاصی صدور مجوز تاسیس شرکت‌های ارائه‌دهنده ویدئوی درخواستی و نظارت بر آن‌ها را
منتشر کند تا عموم علاقه‌مندان و داوطلبان از مفاد آن‌ها با خبر شوند و به موجب
اصل «گردش آزاد اطلاعات» سایر شهروندان به سلسله ضوابط تهیه شده دسترسی بیابند.
پرسشی که در این میان مطرح است آن است که آیا نصاب و سقفی برای تعداد شرکت‌هایی که
در این زمینه باید کار کنند، مشخص شده است یا این‌که به موجب سیاست‌های موجود فعلا
محدودیتی در این زمینه وجود ندارد. نکته حائز اهمیت آن است که با توجه به محدود بودن
آرشیو تولیدات سینمایی و ویدئویی کشور، اغلب قریب به اتفاق فیلم و سریال‌های موجود
در فضای مجازی به صورت قانونی و غیرقانونی بارگذاری شده‌اند و آنچه که از این پس
باید در سامانه‌های رایانه‌ای بارگذاری شوند، نسبتی با تعداد شرکت‌های موجود
ندارند و ممکن است توجیه اقتصادی ادامه فعالیت شرکت‌ها را مورد تشکیک قرار بدهد.
این نگرانی وقتی حاد می‌شود که بدانیم به محض انتشار نسخه فیزیکی محصولات دیداری و
شنیداری، جمع زیادی در داخل و خارج به چشم طعمه به آن نگریسته و لینک دانلود آن را
به رایگان و در راستای عملی عام‌المنفعه! در اختیار همگان قرار می‌دهند.

۳٫ سرویس‌های ویدئوی درخواستی در کشور طی یک‌سال گذشته در
شرایطی کار خود را آغاز کرده‌اند که هنوز زیرساخت‌های حقوقی لازم برای امنیت و
بهبود فضای کسب و کار برای فعالان این عرصه فراهم نشده است. سال‌هاست که مسئولان
امر از «لایحه قانون جدید کپی رایت»صحبت می‌کنند ولی خبری از سرنوشت آن در دست
نیست و هنوز «قانون حمایت از مولفان و مصنفان مصوب ۱۳۴۸» ملاک عمل برای بررسی
دعاوی موجود در داخل کشور است! در نیمه اول دهه ۸۰ قانونی تحت عنوان حمایت از
«پدید‌آورندگان نرم‌افزارهای رایانه‌ای» مورد تصویب مجلس قرار گرفت اما باز هم به
خاطر تحولات چشمگیر در عرصه فناوری‌های نوین پخش و توزیع و نیز فقدان ضمانت‌های اجرایی
لازم در قانون، مشکلات موجود در زمینه رعایت حقوق مالکانه محصولات داخلی رفع نشد.
بنابراین مادامی که بستر و زیرساخت‌های حقوقی لازم برای خدمات جدید از جمله ویدئوی
درخواستی فراهم نشود، ریسک سرمایه‌گذاری در این زمینه بالاست و خطر ورشکستگی در
کمین سرمایه‌گذاران است. توقف فعالیت بسیاری از موسسات ویدئورسانه در دهه ۹۰ و کاهش
بهای رایت محصولات ایرانی در معاملات رایج، گویای ناامنی محسوس در این زمینه است.

۴٫ مزیت نسبی خدمات شرکت‌های جدید می‌تواند تولید اختصاصی
محصول و محتوا برای سرویس تحت مدیریت‌شان باشد.قرار شد این محصول برای این‌که در
معرض دستبرد سارقان داخلی و خارجی قرار نگیرد، طی چند ماه نخست صرفا برای مشترکان
و مشتریان شرکت قابل دسترسی باشد و پس از آن نسخه فیزیکی(DVD) آن انتشار یابد. در این صورت اگر محتوا جذابیت‌های منحصر
به فردی داشته باشد، به‌طور طبیعی بر شمار مشتریان شرکت می‌افزاید و گرایش بیشتری
را برای مصرف فرهنگی و تماشای فیلم و سریال از طریق سامانه‌های ویدئوی درخواستی
نمایان می‌سازد. یک مثال ساده این ادعا را بهتر ثابت می‌کند. اگر سریالی نظیر
«شهرزاد» به عنوان مرغوب‌ترین محصولی که شبکه نمایش خانگی به خود دیده است، نخستین
بار و اختصاصا در بستر ویدئوی درخواستی عرضه شود، ضمن آن‌که حاشیه امنیتی برای
محصول و سرمایه‌ای که صرف آن شده است، ایجاد می‌کند، تغییر رفتار بینندگان برای
تماشای محصول به طریق قانونی را به دنبال خواهد آورد. تردید نبایدکرد که به اقتضای
فضای مجازی در صورت جذابیت محصول، در کوتاه‌ترین مدت ممکن شهرت و آوازه آن به گوش
کاربران علاقه‌مند فارسی زبان در اقصی نقاط عالم خواهد رسید.

۵٫ با توجه به افزایش ضریب نفوذ تلفن‌های همراه
هوشمند در کشور و رونق خیره‌کننده خرید و فروش در بازار موبایل کشور پیش بینی می‌شود
سرمایه‌گذاری شرکت‌های ویدئوی درخواستی برای تولید و بروزرسانی اپلیکیشن‌هایی با
قابلیت‌های متنوع، سبب پیشی گرفتن آن‌ها از رقبا و گرفتن سهم بیشتری از بازار شود.
در نقطه مقابل عرضه محتوا به واسطه ستاپ باکس شانس کمتری برای جلب مشتری دارد؛
مشتریانی که با تلویزیون‌های اسمارت به راحتی به اینترنت متصل می‌شوند و برای مشاهده
کانال‌های داخلی، بی‌نیاز از خرید گیرنده‌های دیجیتال شده‌اند و بعضا رسیور دریافت
از ماهواره را هم در اختیار دارند، بسیار بعید است که برای تماشای برنامه‌ها و
محتوای محدود شرکت‌ها اقدام به خرید ستاپ باکس جدید کنند. شاید تا قبل از راه‌اندازی
شبکه‌های متعدد تلویزیونی، رسانه ملی به دلیل ظرفیت غنی آرشیو فیلم و سریال‌های خود،
استثنائا می‌توانست خدمات خود را به واسطه ستاپ باکس به مخاطبان ارائه دهد اما پخش
مکرر در مکرر سریال‌های تلویزیونی در سالیان اخیر، این مزیت را هم بی اثر ساخته
است. در بین هفت شرکتی که در اسفند ماه گذشته مجوز فعالیت خود را دریافت کرده‌اند،
یکی، دو شرکت اصرار بر استفاده از این تکنیک دارند که قدری سوال برانگیز است. به
یاد داشته باشیم که بینندگان به دلیل سهولت دسترسی به انواع محتواهای مجاز و غیرمجاز،
هیچ‌گاه سراغ گزینه‌های پر هزینه و دست و پاگیر نخواهند رفت.

محمدرضا عباسیان مدیرعامل اسبق موسسه رسانه‌های تصویری:

مگر مخاطب دیوانه است هم پول بدهد هم فیلم دانلود کند!

دبیر سی‌ویکمین دوره جشنواره فیلم فجر و هم‌چنین مدیرعامل
سابق موسسه رسانه‌های تصویری که طرح و برنامه این شبکه در دوره مدیریت وی پایه‌گذاری
شد در خصوص شبکه نمایش vod به صبا گفت: vod بخشی از حوزه iptv به حساب می‌آید، در
دنیا سیستم نویی نیست، پنج سال گذشته که ما برنامه‌ریزی این طرح را انجام دادیم
واقعا پدیده و تکنولوژی نوظهوری بود. هنوز هم بسیاری از کمپانی‌های بزرگ دنیا در
تلاش هستند بستری را فراهم کنند تا مخاطب در خانه به آسا‌ن‌ترین شکل به حجم زیادی
از آرشیو و ومحتوای محصولات هنری قدیم و جدید دست پیدا کند و آن‌قدر این پدیده اثرگذار
بوده که شرکت‌های فعال در این حوزه خودشان سریال‌های بسیار عظیمی را تولید می‌کنند
تا فقط در شبکه نمایش vod وiptv نمایش داشته باشد. به عنوان نمونه شبکه NET
FLIX که بزرگ‌ترین شبکه مجازی عرضه محصولات فرهنگی هنری
است سریالی به اسم HOUSE OF CARDS را تنها برای نمایش در شبکه خود
می‌سازد. نه این سریال برای تلویزیون ساخته شده و نه نسخه DVD آن در دسترس مخاطبان است.

*اینترنت گران و سرعت پایین موانع اصلی vod

محمدرضا عباسیان با بیان این‌که پنج سال پیش ما طرح این
برنامه را با انرژی خوبی شروع کردیم و همراهان خوبی هم در کنارمان داشتیم به صحبت‌هایش
اضافه می‌کند: در استفاده از محصول مورد علاقه از طریق اینترنت دو حالت وجود دارد
این‌که ما از طریق مصرف اینترنت خودمان، محتوا را دریافت کنیم یعنی بابت هر کیلو
بایت هزینه بپردازیم که این اصلا اتفاق جدیدی نیست. سال‌هاست سایت‌هایی وجود دارند
که شما قانونی یا غیرقانونی می‌توانید منابع درخواستی را دانلود کنید. اگر قرار
است من به عنوان مصرف‌کننده برای دانلود محصول مورد علاقه خود با این اینترنت گران
در ایران و سرعت پایین، وقت و هزینه بگذارم چرا برای به دست آوردن محتوا هزینه
دوباره بپردازم؟

عباسیان با اشاره به این موضوع که باید برای روش دانلود این
فیلم‌ها راه بهتری پیدا کرد،گفت: این روش دانلود فیلم با توجه به قیمت و سرعت
اینترنت در کشور اصلا روش درستی نیست چراکه انواع و اقسام سایت‌ها از جمله سایت tinymovies قابل دسترس برای همه کاربران است. ۱۴ هزار عنوان فیلم و
سریال روی این سایت وجود دارد، هزینه هم نمی‌گیرد و با اشتراک سالی پنج هزار تومان
محصول در اختیارکاربر قرار می‌گیرد.

وی با بیان این‌که روش درست استفاده از سیستم vod این است که از طریق اینترنت و کابل مخابرات که به
خانه تک‌تک مردم ایران رفته ما استفاده کنیم، ادامه می‌دهد: vod بر سه ضلع استوار است؛ اول ضلع تامین‌کنندگان،
محتوای این شبکه یعنی شرکت‌های ویدئورسانه و تهیه‌کنندگان و صاحبان آثار هستند،ضلع
دوم مخابرات که زیر ساخت و کابل‌های تلفن را به درون خانه مردم برده و این امکان
را می‌تواند در اختیار مردم قرار دهد اما ضلع سوم و مهمی که ما آن را در اختیار
نداریم اپراتوری است که آرشیو و استوریج در مراکز مخابراتی به وجود بیاورد تا
دستگاه vodگیرنده با شرایط مناسب در اختیار مردم قرار بگیرد.

*ما استارت vod را زدیم اما…

عباسیان با اشاره به این‌که در زمان او این تفاهم با مرکز
مخابرات انجام شده بود، گفت: در آن زمان ما تفاهم با مرکز مخابرات داشتیم، تامین
محتوای دیجیتال را شروع کردیم،دو هزار اثر آماده و دیجیتال هم شد تا در اختیار
مخاطب و مصرف‌کننده قرار بگیرد، به ضلع سوم استوریج و تامین آرشیو رسیدیم توافق‌نامه‌ها
انجام شد که به ناگهان قیمت دلار بالا رفت و اختلاف شدید ارزی پیش آمد و آن سرمایه‌گذاری
لازم برایمان پیش نیامد. باید برای سرمایه‌گذاری موسسات مالی و بانک‌ها مشارکت می‌کردند
که به هرحال به خاطر مشکلات مالی تا الان کار متوقف مانده است.

· آقایان کارشان فقط شعار دادن است

عباسیان در ادامه با بیان این‌که VODدر دنیا سیستم نوینی
است ودر کشور ما درنقطه صفر آغازین به کار قرار دارد، می‌گوید: آقایانی که مسئولیت
در سازمان سینمایی دارند تنها کارشان شعار دادن و سخنرانی کردن است. آن‌ها برای هیچی
مراسم رونمایی گرفتند در حالی که اصلا چیزی وجود ندارد. دو ماه از مراسم رونمایی
این شبکه می‌گذرد شما به عنوان مخاطب ببینید چه فیلم‌ها و سریالهایی را می‌توانید
ببینید بدون این‌که هزینه اینترنت مصرف کنید ؟ تاکید می‌کنم اگر قرار است اینترنت
بسوزانیم وکیلو بایت مصرف کنیم که مراسم رونمایی ندارد. چه تصوری از مردم داریم که
با مصرف اینترنت و هزینه که می‌پردازند محتوایشان را از این شبکه بگیرند.

· مگر مخاطب دیوانه است که به این شکل
فیلم‌ها را دانلود کند؟

وی ادامه می‌دهد: مردم الان می‌توانند DVD فیلم‌ها را با کیفیت بالا و تنها با قیمت چهارهزار
تومان بخرند و ده‌ها بار نگاه کنند حتی هزینه و وقت خود را هم برای دانلود فیلم‌ها
نگذارند. مگر مخاطب ما دیوانه است که علاوه برهزینه دانلود فیلم، هزینه حق رایت را
هم بپردازد؟

عباسیان می‌گوید: در کشور ما دانلود به شیوه «اسمارت تی وی»
که مستقیم فیلم را از تی وی دانلود می‌کنند هنوز فراگیر نشده است.تصور دانلود در
کشور ما تنها به کامپیوتر ختم می‌شود. شما به من بگویی چند درصد از مردم در حال حاضر
فیلم روی کامپیوتر می‌بینند؟ بیشتر مردم در حال حاضر فیلم هایشان را از طریق LCD در خانه‌هایشان
تماشا می‌کنند.

وی افزود: مجموعه این عوامل نشان می‌دهد این مسیری که
آقایان مسئول می‌روند در ادامه همان شو همیشگی آن‌ها و کاملا اشتباه است. می‌خواهند
بگویند ما کاری کردیم که در واقع کاری نکردند و متاسفانه رسانه‌ها هم به دلیل عدم
شناخت این موضوع و به خاطر تعامل متقابلی که با مجموعه‌ها دارند با آن‌ها همراهی
می‌کنند و از مسئولان سوالات جدی در این زمینه نمی‌پرسند.

مدیر عامل سابق موسسه رسانه‌های تصویری در پایان صحبت‌هایش
می‌گوید: اما نکته بسیار قابل اهمیت این است که شبکه نمایش vod ناجی حوزه
صنعت سینمای کشور است و فارغ از یک تلاش و امکان حیاتی راه بسیار موثر برای تهاجم
فرهنگی است چرا در این شبکه آنقدر خوراک به مخاطب داده می‌شود و وقتش پر می‌شود که
دیگر نیازی به شبکه‌های ماهواره‌ای ندارد یک درآمد بسیار خوب وارد سینما می‌شود و
اگر آقایون به دنبال فرهنگ و پول مملکت هستند راهش این است که باید دولت در این
مورد سرمایه گذاری کند.

انتهای پیام/